Karel Beesemer herschrijft ‘Hoe heette ik ook alweer?’

Karel Beesemer voor de voormalige Werkplaats

Dorpsgenoten: Karel Beesemer herschrijft ‘Hoe heette ik ook alweer?’

Oud wethouder Karel Beesemer is nog steeds op velerlei vlak actief. Een van zijn passies is het schrijven van boeken. Van zijn hand zijn inmiddels zes boeken verschenen en er zijn er drie in voorbereiding. ‘Hoe heet ik ook alweer?’ kwam uit in 2010; een boek over de oorlogsherinneringen van een Joods onderduikertje. Juist dit boek gaat opnieuw naar de drukker, maar nu geheel geschreven voor kinderen in de bovenbouw van het Basisonderwijs en van het Voortgezet Onderwijs.

“Naar aanleiding van het boek – dat voor volwassenen was geschreven – werd mij  gevraagd of ik gastlessen wilde geven op scholen”, aldus Karel Beesemer, die inmiddels 80 jaar is. “Het boekje lag ook bij het Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Van de directeur van het Herinneringscentrum, de heer Dirk Mulder, kreeg ik het verzoek om over mijn oorlogsherinneringen gastlessen te gaan geven op scholen. Dat doe ik herhaaldelijk sinds 2010. De toenmalige onderwijswethouder van De Bilt, de heer Herman Mittendorff, vroeg mij of ik dit boekje niet kon herschrijven maar dan voor kinderen. Ik heb daar even over na moeten denken, maar uiteindelijk heb ik de ‘pen’ weer opgepakt.”

Inmiddels is het boekje drukklaar en zal het in het eerste kwartaal van 2016 worden uitgegeven. Het boekje vertelt het verhaal van het verloop van de Tweede Wereldoorlog, met als rode draad het leven van Karel Beesemer als Joods jongetje vanaf zijn vijfde tot zijn tiende jaar. Karel werd onder andere ondergebracht op onderduikadressen in Amsterdam, Rotterdam, ’s Gravenmoer, Veenendaal, Renkum en Bilthoven. Dit laatste leidde tot een bijzonder hoofdstuk in het boekje. Karel verbleef namelijk een korte periode ook bij Kees en Betty Boeke.

“Kees Boeke richtte in 1929 de ‘Werkplaats Kindergemeenschap’ ofwel de Kees Boeke School op”, vervolgt Karel Beesemer. “In de oorlogsjaren waren Kees en Betty actief in het onderbrengen van onderduikertjes. Zo hebben ze tientallen Joodse kinderen gered; het waren verzetshelden. Zij kregen ver na de oorlog postuum de Yad Vashem onderscheiding. Dat is de hoogste Israëlische onderscheiding voor niet- Joden die met gevaar voor eigen leven Joden hebben gered. Het voormalige gebouw van de Werkplaats aan de Frans Halslaan is voor mij nog steeds een bijzondere plek met bijzondere herinneringen”.

Na de oorlog bleken de ouders van Karel Beesemer te zijn omgebracht in Auschwitz. Hij woonde toen bij de familie Van Dijk in Renkum en werd door dochter Truus opgevoed. Later is Karel in het gezin van Truus en haar man opgenomen als pleegkind. De titel van het boek slaat op het feit dat Karel, die inmiddels tien jaar was, niet precies wist hoe hij heette. Karel was duidelijk, maar over de achternaam moest hij nadenken. In de oorlog hadden ze hem Karel Broekhuizen genoemd. Uiteindelijk wist hij zich te herinneren dat hij ‘Bezemer’ heette. Later is dit gecorrigeerd naar de juiste schrijfwijze ‘Beesemer’.

Het is een aangrijpend boek, dat niet alleen het verhaal van Karel Beesemer vertelt, maar het gaat hier en daar ook in op hoe hij als kind de Tweede Wereldoorlog in Nederland heeft ervaren. Het is – nu het herschreven is voor kinderen – een bijzonder document geworden dat de herinnering aan deze verschrikkelijke periode levend weet te houden in een taal die kinderen begrijpen.

Het boek verschijnt in het eerste kwartaal van 2016. Bestellen kan via karel@studiobezem.nl of marcel@studiobezem.nl.

Of schriftelijk: Studio BEZEM grafisch ontwerp, Goedewerf 197, 1357 AX Almere

Karel Beesemer verloor zijn beide ouders in de oorlog. Op de achtergrond de oude WP

Karel Beesemer herschrijft ‘Hoe heette ik ook alweer?’